Een moeder is liefde..., warmte en vrede.
Alleen liefde spreekt in de taal van de moeder. Als we het over het moederschap hebben, moeten we toegeven dat het onderwerp belangrijk en zeer delicaat is, gezien de verantwoordelijkheden van de moeder jegens haar kinderen. De moeder is de voogd, de opvoeder en de gids. En het is vooral aan haar dat de opvoeding van haar kind, zijn opleiding, zijn geaardheid, zijn psychologische en culturele gezondheid, en zijn opvolging totdat hij een man wordt die op zijn beurt verantwoordelijk is voor zijn familie. , of een volwassen jonge vrouw die over de gegevens beschikt die haar kwalificeren als een goede moeder.
Daarom hebben we er vandaag voor gekozen om ons eerste blogartikel te beginnen met een eerbetoon aan onze moeders. Sta ons dus toe deze woorden tot u te richten om u onze onbepaalde liefde te tonen.
Eer aan moeders
Deze woorden zijn voor de vrouw die zoveel heeft opgeofferd zodat ik kon leven. Tot de levende herinnering van mijn hart. Naar de zon die mijn pad verlichtte en mij verwarmde met haar tederheid. Aan wie ik door haar glimlach de schoonheid en het plezier van het universum zie, aan haar die mij omhelst elke keer dat de wereld mij doet krimpen en gevaren mij omringen. Naar mijn maan die nooit ondergaat en naar mijn zon wiens warmte nooit ophoudt. Aan het dierbaarste en dierbaarste wezen van mij, aan mijn lieve moeder...
We moeten toegeven dat het bestaan zonder de moeder een vergeten planeet zou zijn, bevolkt door levenloze objecten.
Ze is de liefste en de mooiste, ze is de puurste en de hoogste, ze is gerechtigheid en wijsheid, de bruid van de tijd en ze is de broedmachine van generaties. Zijn liefde overtreft alle liefde, en zijn schoonheid overtreft alle schoonheid, en zijn geschenk is nobeler dan welk geschenk dan ook...
Ze is mooi in alle situaties, haar geloof lijkt diep, haar nederigheid lijkt uniek en haar liefde lijkt subliem.
Het moederschap heeft zijn eigen alfabet, zoals het alfabet van het geloof in een gebedenboek. Moeder, een gezegende bron waarvan de diepte geen einde kent en die geen droogte kan bereiken. Het water lijkt frisser dan honing en zuiverder dan de tranen van de dageraad. Elke druppel ervan dooft onze ziel en geeft ons troost en gemoedsrust.
Het is een groene wijnstok waarin het leven in alle seizoenen verandert en tijden en seizoenen trotseert.
De moeder is schoonheid en perfectie. Zij is goedheid en vrede.
Ze lijdt in stilte, brengt geduldig offers en handelt verstandig. Het is de eerste toon die de lippen van de kindertijd zingen, de eerste kus die het voorhoofd van het kind kust en de eerste glimlach die de ogen van kinderen kennen. Het is de warme knuffel die we krijgen om ons te beschermen tegen angst, verdriet en excentriciteit.
De gevoelens van het moederschap zijn als dauwdruppels die de oogleden van de dageraad op de wangen van de bloemen, bladeren en oren van de velden gieten. Elke tijd heeft een taal. Elke natuur heeft een taal. Schoonheid heeft een taal, het geweten heeft een taal, de wijsheid heeft een taal, het leven heeft een taal, de dood heeft een taal, de kindertijd heeft een taal en het geloof heeft een taal. Alleen het hart van de moeder spreekt alle talen, dus welk geheim schuilt er in haar en zij is de geliefde? Hoe kunnen we het moederschap niet eren als ze het lexicon van het leven in haar handen heeft, hoe kunnen we haar niet eren als ze door God is uitgekozen om van haar armen generaties lang een wieg te maken?
Dus kom... We verbranden parfums voor het altaar van het moederschap en parfumeren het met muskus en amber. Kom…, we verzamelen de witte rozen in de velden en verspreiden ze over de paden van de moeders, als teken van voldoening voor hun vele geschenken.
Mijn moeder... mijn geliefde...
Welke geschenken kies ik, en het licht van je hart is helderder dan de gloed van goud en elke kostbare steen. Geen geschenk kan deze genade teruggeven. U bent rijk aan vele zegeningen... En voor uw glorie, mijn moeder, ben ik arm, ik ben klein...
Eindelijk, mijn moeder, ik stuur je boeketten van mijn liefde en mijn respect en zinnen die uit mijn hart komen, en als de inkt van mijn pen mijn gevoelens jegens jou niet kan uiten, zijn mijn gevoelens groter dan ik ze op papier schrijf, maar ik We hoeven alleen maar tot God te bidden om u een aanwinst voor ons te houden, en ons niet te beroven van de bronnen van uw liefde en tederheid.
Vrede zij met jou, mijn moeder… En eer aan alle moeders…